زلزله های مرموز در مریخ کشف شد
به گزارش وبلاگ خبری گردشگری، بسیاری از شواهد تا به امروز نشان می داد که سیاره مریخ می تواند گزینه ای برای حیات فرازمینی باشد، اما مطالعه نو نشان می دهد که این سیاره در زیر سطح غبارآلود و بایر خود، فضای داخلی دارد که با فعالیت های لرزه ای غوغا می نماید.

یک مطالعه تازه اخترشناسی می گوید مریخ در حال غرش با زمین لرزه های مرموزی است که قبلاً هرگز آن ها را شناسایی ننموده بودیم.
دانشمندان اخترشناس می گویند، اخیراً با استفاده از تکنیک های تازه پیروز به شناسایی زمین لرزه های مرموزی در مریخ شدند که پیش از این هرگز ثبت نشده بود. این دانشمندان می افزایند، برترین شرح تا به امروز، فعالیت های آتشفشانی مداوم در این سیاره است، اما دلیل هرچه که باشد به نظر می رسد شرایط این سیاره از آنچه پیش از این فکر می کردیم خطرناک تر است.
بسیاری از شواهد تا به امروز نشان می داد که سیاره مریخ می تواند گزینه ای برای حیات فرازمینی باشد، اما مطالعه تازه نشان می دهد که این سیاره در زیر سطح غبارآلود و بایر خود، فضای داخلی دارد که با فعالیت های لرزه ای غوغا می نماید.
هروویه تکالچیچ، ژئوفیزیکدان دانشگاه ملی استرالیا می گوید: دانستن اینکه گوشته مریخ هنوز فعال است برای درک ما از چگونگی تکامل مریخ به عنوان یک سیاره بسیار مهم است. این می تواند به ما یاری کند به سؤالات اساسی در خصوص منظومه شمسی و شرایط هسته، گوشته مریخ و تکامل میدان مغناطیسی که در حال حاضر فاقد آن است پاسخ دهیم.
برای مدت بسیار طولانی، دانشمندان بر این باور بودند که هیچ فعالیت خاصی در سطح مریخ رخ نمی دهد. این سیاره دارای میدان مغناطیسی بسیار ضعیفی است.
میدان های مغناطیسی سیاره ای (معمولاً) در داخل سیاره، به وسیله چیزی به نام دینام ایجاد می شوند - سیال دوار، همرفت، و رسانای الکتریکی که انرژی جنبشی را به انرژی مغناطیسی تبدیل می نماید و میدان مغناطیسی را به فضا می چرخاند.
فقدان میدان مغناطیسی مریخ حاکی از فقدان فعالیت است. این مسأله مهمی است؛ در واقع میدان مغناطیسی می تواند به معنای تفاوت بین زندگی و مرگ باشد. اینجا روی زمین، میدان مغناطیسی از ما در برابر تشعشعات کیهانی محافظت می نماید که ممکن است حیات را نابود کند. در مریخ، با اینکه فاصله بیشتری با خورشید دارد، سطوح تشعشعات بسیار بالاتر است.
تکالچیچ شرح می دهد: تمام حیات روی زمین به دلیل میدان مغناطیسی زمین و توانایی آن در محافظت از ما در برابر تشعشعات کیهانی امکان پذیر است، بنابراین بدون میدان مغناطیسی، زندگی همانطور که می دانیم به سادگی امکان پذیر نخواهد بود.
اما زمانی که فرودگر InSight ناسا در نوامبر 2018 وارد سیاره سرخ شد و آغاز به گوش دادن به ضربان قلب مریخ کرد، چیز واقعاً قابل توجهی را کشف کردیم؛ مریخ در حال غرش است. تا به امروز، InSight صد ها مارشلک را شناسایی نموده است، به مقدار ای که نقشه دقیقی از درون مریخ به ما ارائه دهد.
تکالچیچ و همکارش، Weijia Sun ژئوفیزیکدان آموزشگاه علوم چین، می خواستند در پی زمین لرزه هایی باشند که ممکن است در داده های InSight مورد توجه قرار نگرفته باشند.
آن ها از دو تکنیک غیر متعارف که اخیراً در ژئوفیزیک استفاده شده است، برای شکار رویداد های لرزه ای در داده های InSight استفاده کردند. بر اساس 9 الگوی زلزله های شناخته شده مریخ، این دو دانشمند 47 رویداد لرزه ای تازه را شناسایی کردند که در ناحیه ای در مریخ به نام Cerberus Fossae روی داده اند.
بسیاری از این رویداد های لرزه ای تازه شبیه شکل موج های دو زمین لرزه Cerberus Fossae هستند که در ماه های می و جولای 2019 رخ دادند، و نشان می دهد زلزله های کوچک تر مربوط به زلزله های بزرگ تر هستند.
سپس محققان در پی کشف دلیل این زمین لرزه ها رفتند. تجزیه و تحلیل آن ها نشان داد که هیچ الگویی در زمان وقوع زمین لرزه ها وجود ندارد و دلایلی مانند تأثیر قمر مریخ فوبوس بر این رویداد ها را رد می نماید.
تکالچیچ می گوید: ما دریافتیم که این زمین لرزه ها به طور مکرر در تمام زمان های روز مریخ رخ می دهند، در حالی که به نظر می رسد زمین لرزه هایی که در گذشته به وسیله ناسا شناسایی و گزارش شده اند، تنها در نیمه شب، یعنی زمانی که سیاره ساکت تر است، اتفاق افتاده اند. بنابراین، می توانیم فرض کنیم که حرکت سنگ مذاب در گوشته مریخ، محرک این 47 لرزه تازه کشف شده در زیر ناحیه Cerberus Fossae است.
تجزیه و تحلیل قبلی ویژگی های سطح مریخ در Cerberus Fossae نشان داد که این منطقه از حدود 10 میلیون سال پیش از نظر آتشفشانی فعال بوده است.
فعالیت شناسایی شده به وسیله Sun و تکالچیچ که به حرکت مکرر ماگما در گوشته مریخ نسبت داده شده است، بعلاوه نشان می دهد که مریخ از نظر آتشفشانی و لرزه ای فعال تر از آن چیزی است که ما فکر می کردیم. اگر این فرضیه ها درست باشد، نتایج آن برای درک ما از تاریخ مریخ و حتی آینده آن، پیامد هایی خواهد داشت.
زلزله ها به طور غیرمستقیم به ما یاری می نمایند بفهمیم آیا همرفت در داخل سیاره رخ می دهد یا خیر، و اگر این همرفت اتفاق می افتد، که به نظر می رسد بر اساس یافته های تازه چنین باشد، پس باید مکانیسم دیگری در کار باشد که از میدان مغناطیسی جلوگیری می نماید.
تکالچیچ می گوید که این فرایند در مریخ در حال توسعه است. درک میدان مغناطیسی مریخ، چگونگی تکامل آن، و اینکه در کدام مرحله از تاریخ این سیاره متوقف شده است، آشکارا برای ماموریت های آینده مهم است و اگر قرار باشد زندگی انسان ها بر روی مریخ روزی محقق گردد، فهم آن بسیار مهم خواهد بود. نتایج این تحقیق در نشریه معتبر Nature Communications منتشر شده است.
منبع: sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو
منبع: فرادید