کشف راهی برای بازیافت پلاستیک بازیافت نشدنی - وبلاگ خبری گردشگری

به گزارش وبلاگ خبری گردشگری، اکنون، محققان دانشگاه میشیگان در آمریکا، راهی برای بازیافت شیمیایی پی وی سی و تبدیل آن به مواد مصرف کردنی کشف کرده اند. محققان راهی برای استفاده از فتالات موجود در نرم کننده ها (یکی از اجزای مضر پی وی سی) به عنوان واسطه برای واکنش شیمیایی یافته اند.

محققان راهی برای بازیافت شیمیایی پی وی سی و تبدیل آن به مواد مصرف کردنی کشف کردند.

به گزارش وبگاه سای تِک دِیلی، پی وی سی یا پُلی وینیل کلراید، پلاستیکی است که به طور گسترده در سطح جهان استفاده می شود. از پی وی سی برای ساخت انواع محصولات روزمره از جمله تجهیزات بیمارستانی مانند لوله، کیسه خون، ماسک و همچنین لوله های لوله کشی استفاده می شود. پی وی سی در ساختمان نیز کاربرد دارد و از آن برای قاب پنجره، نمای ساختمان و کف سازی استفاده می شود. ضمن اینکه، در پوشش های سیم کشی برق، پرده دوش، چادر، برزنت و پوشاک نیز کاربرد دارد.

مقدار بازیافت پی وی سی در آمریکا صفر درصد است. بازیافت، فرایند تبدیل مواد زائد به محصولات نو است، به حفظ منابع طبیعی کمک می کند و مقدار زباله های ارسالی به محل دفن زباله ها را کاهش می دهد. بازیافت راهی ساده و مؤثر برای کاهش اثرات زیست محیطی زباله است.

اکنون، محققان دانشگاه میشیگان در آمریکا، راهی برای بازیافت شیمیایی پی وی سی و تبدیل آن به مواد مصرف کردنی کشف کرده اند. محققان راهی برای استفاده از فتالات موجود در نرم کننده ها (یکی از اجزای مضر پی وی سی) به عنوان واسطه برای واکنش شیمیایی یافته اند.

دَنیِل فَگنانی (Danielle Fagnani)، سرپرست این پژوهش نو، گفت: پی وی سی نوعی پلاستیک است که هیچ کس نمی خواهد با آن سر و کار داشته باشد، زیرا مجموعه مسائل منحصربه فرد خود را دارد. پی وی سی معمولاً حاوی مقدار زیادی نرم کننده (plasticizers) است که همه چیز را در جریان بازیافت آلوده می کند و معمولاً بسیار سمی است. همچنین اسیدهیدروکلریک را با مقداری گرما به سرعت آزاد می کند.

پلاستیک معمولاً با ذوب شدن و تبدیل شدن به موادی با کیفیت پایین تر در فرایندی به نام بازیافت مکانیکی بازیافت می شود؛ اما هنگامی که گرما روی پی وی سی اِعمال می شود، یکی از اجزای اصلی آن به نام نرم کننده به راحتی از مواد خارج می شود. سپس آن ها به تدریج به پلاستیک های دیگر که در جریان بازیافت هستند، اضافه می شوند. علاوه بر این، اسیدهیدروکلریک به راحتی با گرما از پی وی سی خارج می شود که ممکن است تجهیزات بازیافت را دچار خوردگی کند و باعث سوختگی شیمیایی پوست و چشم شود و برای کارگرانی که در کارخانه بازیافت کار می کنند خطرناک است.

فتالات (یک نرم کننده معمولی) مختل کننده غدد درون ریز و بسیار سمی است؛ یعنی می تواند با هورمون تیروئید، هورمون های رشد و هورمون های دخیل در تولید مثل پستانداران، از جمله انسان، تداخل داشته باشد. بنابراین، تیم پژوهشی به منظور یافتن راهی برای بازیافت پی وی سی بدون نیاز به گرما، شروع به کاوش در الکتروشیمی کردند و دریافتند می توان از نرم کننده ای که یکی از مسائل عمده بازیافت را ایجاد می کند، در تجزیه پی وی سی استفاده کرد. در واقع، نرم کننده کارایی این روش را افزایش می دهد و روش الکتروشیمیایی، مشکل را با اسیدهیدروکلریک حل می کند.

تجزیه پلاستیک ها به اجزای تشکیل دهنده آن ها مواد تجزیه نشده ای تولید می کند که صنعت قادر است آن ها را دوباره در تولید بگنجاند.