سیر صعودی آمار معلولیت در کردستان - وبلاگ خبری گردشگری

به گزارش وبلاگ خبری گردشگری، محمد توفیق مشیرپناهی-سنندج- خبرنگار: متوسط آمار ضایعات نخاعی در دنیا بین 20 تا 50 نفر در یک میلیون نفر جمعیت در سال است و این آمار در ایران حدود 40 تا 50 نفر در هر یک میلیون نفر گزارش شده است و سالانه بیش از 3 هزار نفر قطع نخاع می شوند.

این آمار در کردستان حدود 50 نفر از جمعیت یک میلیون و 600 هزار نفری است. سینا کریمی کردستانی متولد 1366 و ساکن سنندج است. وی قهرمان سابق کشور در رشته کشتی آزاد، مدیرعامل انجمن ضایعات نخاعی کردستان است و سال 1383 بر اثر تصادف دچار آسیب دیدگی نخاعی شد. در ادامه گفت وگوی وبلاگ خبری گردشگری را با وی می خوانید.

• در خصوص جامعه آماری معلولان استان و رشد آن شرح دهید و چه دستگاه هایی مستقیم یا غیرمستقیم متولی این بخش از جامعه هستند؟

آمار معلولان و معلولیت در کردستان سیر صعودی دارد و روزبه روز در حال رشد است و شرایط ناگوار و نا بسامانی دارد. رشد این آمار مستقیما به علت وضعیت جاده های کردستان است و یکی از دستگاه های متولی و مرتبط با این ضایعه، راه و شهرسازی است. جاده های استان را از لحاظ ضریب ایمنی به مثلث مرگ تشبیه می کنم که شامل راستا مریوان، راستا دیواندره و راستا کامیاران است.

این 3 راستا به حالت مثلث مرگ درآمده اند. در سال نزدیک به 50 نفر جدای از آمار فوتی ها و قطع عضو، دچار معلولیت نخاعی می شوند. سال 85 که من به انجمن ضایعات نخاعی برای تشکیل پرونده مراجعه کردم، 24 نفر عضویت داشتند، در حال حاضر آمار 250 نفر معلول ثبت شده در انجمن وجود دارد. این آمار جدا از حدود 35 نفری است که به بهزیستی مراجعه نکرده اند.

• همه معلولان استان دارای انجمنی مختص به خود هستند؟

خیر؛ همه معلولان استان انجمن ندارند. در مرکز استان یک نماینده دارند که من هستم. من نماینده جامعه معلولان استان هستم و با مسائل و تصمیم گیری های کلان، مناسب سازی و بحث های بهداشتی درمانی مرتبط هستم. به تازگی با دانشگاه علوم پزشکی استان به یک تفاهم نامه ای رسیده ایم که معلولان ضایعات نخاعی خارج از نوبت ساماندهی و ثبت سیستم نوبت دهی اینترنتی به مراکز پزشکی دولتی و بخش های طبی، تشخیصی، سونوگرافی، آزمایش، ام .آر. آی و... خارج از نوبت و صف های طولانی مراجعه نمایند و به کارهای پزشکی شان برسند. در شهرستان ها، معلولان تشکل های مختص به خود دارند. مثلا در بانه، جامعه معلولان متشکل از کل شاخه های معلولان ضایعات نخاعی،

جسمی- حرکتی، نابینایی، اوتیسم و... را داریم. در مرکز استان به این شکل نیست و مثلا ناشنوایان انجمن جداگانه دارند که به اعتقاد من این جدا عمل کردن، ساختار درست و خوبی ندارد و پراکندگی در آن زیاد است و می تواند مسائل عدیده ای برای جامعه معلولان به وجود آورد.

• استان در زمینه مناسب سازی معابر چه وضعیتی دارد؟ کدام شهر اقداماتی انجام داده و در کدام شهر احتیاج به اقدامات بیشتری است؟

اگر بخواهیم ریشه ای به این موضوع مهم نگاه کنیم، باید بگویم که کل شهرهای استان به کارهای ویژه و اساسی احتیاج دارند. در مرکز استان می توان به موردهای خوبی اشاره نمود. در یک سال اخیر توانسته ایم بیشتر بانک هایی را که در آنها تردد و مراجعه معلولان زیاد است، مناسب سازی کنیم؛ مانند بانک رفاه، کشاورزی، ملت و توسعه تعاون. هرچند کار بسیار ضعیف و حرکت آن لاک پشتی بوده است و آن گونه که خودمان دغدغه مناسب سازی داریم، کار جلو نرفته است. مناسب سازی یعنی دسترسی آسان. یعنی یک معلول وقتی از منزل خارج می گردد، راحت بتواند به امکانات، شرایط و مسائل روزمره در ارتباط با احتیاجهایش دسترسی داشته باشد، اما این گونه نبوده و همین امر مسائل زیادی را برای معلولان تا حد مرگ پیش آورده است که نمونه هایش منزوی بودن، محبوس بودن و مسائلی از این قبیل است.

همان طور که قبلا اشاره نمودم عامل بیشتر معلولیت ها تصادفات جاده ای و سقوط از ارتفاع و در یک سطح اندک هم مادرزادی است. وقتی یک فرد معلول می گردد، اعضای خانواده فرد معلول می شوند؛ به این شیوه که فرد معلول نمی تواند تا مادرش، پدرش یا همراهش نباشد، استحمام کند و غذا بخورد. وقتی فرد معلول از خانواده بیرون می آید، شهر و شهروندان هم معلول می شوند و به عبارتی ناخواسته درگیر این معلولیت می شوند. سرویس های بهداشتی، ناوگان حمل ونقل عمومی، تفرجگاه ها، نحوه دسترسی به آسانسور، عابر بانک و خیلی موارد دیگر در استان کردستان مناسب سازی نشده است. اگر کاری هم اجرا شده دستاورد تشکل های غیردولتی استان، سمن ها و فعالان مردمی بوده است.

• انجمن ضایعات نخاعی چند عضو دارد و چه اقداماتی برای اعضا انجام می دهد؟ مسائل و تنگناهای سر راه این انجمن کدام است؟

انجمن در حال حاضر 250 نفر عضو دارد و اقداماتی که برای اعضا انجام می دهیم، تفکیک شده است. از اعضایی که در مراحل نوجوانی، جوانی و مقاطع مختلف تحصیلی هستند، حمایت می کنیم، کلاس های تابستانی و برنامه هایی داریم که اعضا را از کنج خانه خارج کند و به شیوه ای زندگی کردن نوین و جدید را به آنها نشان بدهد. اعضای مسن را به شیوه دیگری حمایت می کنیم؛ به عنوان مثال در امور درمانی مانند فیزیوتراپی و رادیولوژی حمایت می شوند.

یک قشر دیگر از معلولان خانم ها هستند که آنها را به طرف کارهای دستی و تولیدات دستباف و نمایشگاهی سوق می دهیم و بالاخره یک قشر دیگر را که توان انجام هیچ کاری ندارند، به شکل های مختلف از جمله سبد کالا حمایت می کنیم. لازم می دانم اشاره کنم که انجمن ها و انجمن ضایعات نخاعی کاملا مردمی و به صورت خیریه اداره می شوند و تمام اعضای انجمن، بدون هیچ چشم داشت و درآمدی، چه اعضای افتخاری و چه اعضای هیات مدیره کار می نمایند.

• یکی از مسائل سر راه جامعه معلولان فرهنگ سازی است. در این باره شرح دهید. چه راه حل های عملی برای این بستر مهم پیشنهاد می کنید؟

مسائل و تنگناها شامل کاغذبازی هایی ا ست که در بعضی ادارات می بینیم. 24 دستگاه و اداره درگیر مسائل معلولان هستند و وظایف و مسئولیت هایی برایشان تعریف شده است. اگر بخواهیم به مسائل و احتیاجها ریشه ای نگاه کنیم قانون 3 درصد استخدامی و مناسب سازی معابر از جمله آنهاست. هر اداره ای مکلف است که طبق قانون جامع حمایت از معلولان بحث مناسب سازی را رعایت کند. هیچ اداره ای موضوعی به این بااهمیتی را انجام نداده است.

آموزش و پرورش نیز ضعیف عمل می نماید. ما از مکان هایی که در سطح شهر مشکل دارند به شکل مستند عکس و لیست گرفتیم و تحویل این اداره دادیم؛ مثلا یک موردش ساختمان خانه معلم است که بیشترین مراجعه نماینده معلول را دارد و مناسب سازی نشده است. در زمینه استخدام معلولان، آموزش و پرورش بیشترین سهم را دارد و تعدادی افراد کارآموز، استادکار و معلم در آموزش و پرورش مشغول به کارند. همچنین بسیاری از اماکن ، ساختمان ها و میادین ورزشی مشکل دارند. هیات ورزشی معلولان دارای بیشترین مشکل است و وقتی اعتراض داریم، می گویند هیات شما درآمدزاست.

یکی دیگر از مسائل، کاغذبازی های اداری اداری است. این وضعیت برای معلولان مشکل آفرین شده و آنها را در تنگنا قرار می دهد. باید توجه داشت که من نوعی که الان معلولیت دارم، زمانی قهرمان یک رشته ورزشی در کشور بودم و یک پروسه سالمی را تجربه کردم. هیچ کس هم نمی تواند تضمین کند که این اتفاق برای خود و خانواده اش نیفتد و دچار معلولیت نگردد. با توجه به این احوالات و شرایط، از تمامی مسئولان و افراد دست اندرکار در سطح کشور و استان درخواست دارم با دل پای کار باشند و نه به خاطر برطرف و رجوع کار اداری و کسب رزومه.

مثلا فلان شیب را با 90 درصد گذاشتند که فکر نکنم حتی موتورسیکلت هم بتواند از آن عبور کند، چه برسد به یک فرد معلول، یک سالمند یا کالسکه کودک. مناسب سازی فقط برای معلولان نیست. مناسب سازی برای زنان باردار، پیرمردان و پیرزنان، سالمندان و افرادی می گردد که دچار سانحه ای موقت شده و برای مدت کوتاهی دچار شکستگی هستند. مناسب سازی افرادی را هم که دیسک کمر دارند، درگیر می نماید.